Άξονες πολιτικής και αγώνα για το έτος που έρχεται. 

Του Δημήτρη Ζαφειρόπουλου

Το 2024 ετοιμάζεται να δώσει τη σκυτάλη στο 2025 και είναι επόμενο να γίνει ένας απολογισμός. Απολογισμός για τις πολιτικές, κοινωνικές και εθνικές εξελίξεις στην Πατρίδα αλλά και, παράλληλα, να δοθούν οι άξονες της πολιτικής και αγωνιστικής κατεύθυνσης του εθνοκεντρικού χώρου. 

Στις εξελίξεις του έτους που φεύγει σε κοινωνικό επίπεδο , οφείλουμε να σημειώσουμε την ψήφιση του γάμου των ομοφυλοφίλων, την ασυδοσία της ακρίβειας των τραστ και την ολοκληρωτική απελευθέρωση των κατασχέσεων από τα fund’s. Σε πολιτικό, σημειώθηκε η αποχή ρεκόρ στις Ευρωεκλογές και η κομματική εξαφάνιση του Σύριζα μετά το φαινόμενο Κασσελάκη. Στις εξελίξεις στα Εθνικά θέματα, συνεχίστηκε η πολιτική υποκλίσεων, όχι μόνο προς την Τουρκία αλλά και προς την Αλβανία με τις φιέστες του Ράμα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και το φιάσκο στην Χειμάρα με την υπόθεση Μπελέρη. Ειδικά προς την Τουρκία όμως, οι εξελίξεις στην Συρία, την αναβάθμισαν γεωπολιτικά ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο για την χώρα μας, το οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με την γνωστή τακτική του στρουθοκάμηλου. 

Το μεταναστευτικό όμως, το οποίο είναι και Εθνικό αλλά και κοινωνικό πρόβλημα, πήρε νέες διαστάσεις με την εφαρμογή από τον Μάιο του νέου Συμφώνου Μετανάστευσης, την δραματική αύξηση των ροών σε όλο το νησιωτικό μέτωπο και την επιμονή της ΝΔ στις πολιτικές ασύλου και ενσωμάτωσης. 

Σκηνικό αλλαγής ή μάχη οπισθοφυλακών; 

Το 2024 ήταν ένα ακόμα κακό έτος για την Ελλάδα. Σε διεθνές επίπεδο όμως σημειώθηκαν γεγονότα τα οποία δείχνουν, φαινομενικά τουλάχιστον, να προκαλούν επιπλοκές στο σύστημα του διεθνιστικού δικαιωματισμού. Η νίκη Τραμπ στην Αμερική και συνεχόμενα εκλογικά αποτελέσματα στην Ευρώπη, δείχνουν τις κοινωνίες να κουράστηκαν από την επέλαση του πολιτικά ορθού, την αντικατάσταση πληθυσμού και την κοινωνική παρακμή στα ήθη και τις αξίες. 

Φυσικά και η υστερία του συστήματος για αυτές τις εκλογικές αναμετρήσεις είναι, πέρα από απολαυστική στην γελοιότητα της, ενδεικτική ότι αυτό δεν μπορεί να διαχειριστεί την λαϊκή βούληση. Είναι όμως, το ίδιο βέβαιο, ότι κομμάτι αυτού του ίδιου του συστήματος, βλέπει το αδιέξοδο των πολιτικών της κοινωνικής μηχανικής και ψάχνει εναλλακτικές λύσεις. Ο συντηρητισμός αυτών των κομμάτων, του Τραμπ, είναι σίγουρα πιο θετικός από τον δικαιωματισμό. Δεν είναι, τουλάχιστον στην επίσημη έκφανση του, όμως και η ανατροπή των πολιτικών του διεθνισμού, της οικονομίας των αγορών, του παγκόσμιου χωριού. Είναι καθυστέρηση και αλλαγή τακτικών, είναι μία έκφραση αποστροφής της κοινωνίας προς τα ανωτέρω αλλά όχι ανατροπής τους.   

Άξονες πολιτικής δράσης. 

Λένε πως όταν όλα πηγαίνουν άσχημα, τότε τα πράγματα πάνε καλά για εμάς. Το ίδιο όμως ισχύει και το ” συν Αθηνά και χείρα κείνει ” . Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί αυτή την αποικία χρέους, εντολών και λαθρομεταναστών να της δίνει κανείς την Κωνσταντινούπολη. Γιατί δεν θα έχει κανέναν λόγο να το πράξει αφού σαν υπάκουο παιδί κάνει ότι της πούνε χωρίς να ζητάει τίποτα, πέρα φυσικά από την επιβίωση του πολιτικού και οικονομικού συστήματος που την διαχειρίζεται. 

Ένα πολιτικό σύστημα, μία ελίτ οικογενειών που ασφαλώς δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από πρώην νεοδημοκράτισες, κατά φαντασία εμπόρους του ξανθού γένους και ρωμιούς επιπέδου κατηχητικού. 

Πολιτικός ρεαλισμός θα αντιτείνει κάποιος και όχι ιδεολογικές αγκυλώσεις. Θα συμφωνήσουμε, μόνο που ο ρεαλισμός δεν είναι η προσωπική ανέλιξη, ούτε πάλι η ιδεολογία είναι σημαία ευκαιρίας που  υπάρχει όταν συμφέρει και ξεπουλιέται όταν διαφαίνεται κενή θέση. Ρεαλισμός είναι η κατανόηση της κοινωνικής πραγματικότητας, η παραγωγή πολιτικής απάντησης σε αυτή με βάση την ιδεολογία, η εξωστρέφεια για την διάδοση αυτής και ο αγώνας. 

Πολιτικές λύσεις και προτάσεις.

Εξωστρέφεια με χρήση όλων των δικτύων ενημέρωσης και σύγχρονο λόγο. Αγώνας με κόστος και όχι κρυφτούλι. Αυτοί είναι οι 3 άξονες πολιτικής δράσης για το εθνοκεντρικό κίνημα σήμερα. Αυτούς οφείλει να εφαρμόσει και να δημιουργήσει στο πλαίσιο αυτής της εποχής, πριν από οποιαδήποτε φιλοδοξία κοινοβουλευτικής ή άλλης επιτυχίας. Γιατί χωρίς τα παραπάνω, αυτή θα είναι ρηχή και βραχυπρόθεσμη, όπως όχι και τόσο παλιά. Γιατί αυτή θα γίνει ανούσιος αυτοσκοπός, όπως συνέβη πολύ πρόσφατα. Γιατί αυτή θα μπορεί να ακυρωθεί από την έλλειψη νομιμότητας και να γίνει πυροτέχνημα. Οι πολιτικές υποδομές, η δημιουργία στελεχών, η επίδραση στις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται, η διαφύλαξη της νομιμότητας. 

Το Εθνικό Μέτωπο, με την διαδικασία του Συνεδριακού διαλόγου, κατανοεί, διορθώνει, αλλάζει εικόνα και θέτει τις βάσεις για την ύπαρξη των παραπάνω. Με αγώνα στο δρόμο, στη μάχη των ιδεών, στην δημιουργία δομών. Το νέο έτος θα είναι καλύτερο και δημιουργικό για εμάς, με κάθε διάθεση αντίστασης στους εχθρούς της Πατρίδας και της κοινωνίας μας. 

Δημήτρης Ζαφειρόπουλος, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Εθνικού Μετώπου.