Η μάχη των ευρωεκλογών ως πολιτικό υποκείμενο
Στις 9 Ιουνίου θα πραγματοποιηθούν οι ευρωεκλογές, σε μια περίοδο δύσκολη για την Ευρώπη αλλά και για την πατρίδα μας. Οι προκλήσεις πολλές και οι λύσεις λίγες, έως και ανύπαρκτες, με αποτέλεσμα η πολιτική της ΕΕ να φαντάζει μια νέα καρχηδονιακή πραγματικότητα που αποσυνθέτει την ήπειρο μας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η αδυναμία της ΕΕ να αποτυπώσει συγκροτημένη πολιτική προβαίνει σε κάποιες σπασμωδικές στην ουσία κινήσεις απέναντι στην Ρωσία, η λαθρομετανάστευση και η μη αποτρεπτική πολιτική της Ευρώπης στον επιδοτούμενο αυτό εποικισμό που υφίσταται για την διαμόρφωση της νέας Βαβυλωνίας με άρμα τους λαθροεισβολείς και τέλος η ακρίβεια και η μη πολιτική αυτάρκειας σε τρόφιμα και ενέργεια αποτελούν λίγα από τα προβλήματα της Βαστίλης των Βρυξελλών.
Η ΕΕ δεν είναι ούτε ευρωπαϊκή στην πολιτική της νοοτροπία ούτε και ενωμένη διότι όταν η πολιτική της Ουγγαρίας δεν γίνεται κατανοητή και μια χώρα μέλος της ΕΕ διώκεται με κυρώσεις τότε η Ένωση έχει διαρειχθεί προ πολλού. Όταν η πολιτική του Moawietski στην Πολωνία κυνηγήθηκε ελέω του τεχνητού δικαιωματισμού, ρίχνοντας τον στην πραγματικοτητα από την εξουσία τοποθετώντας τον Donald Tusk, τότε η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο αξιών και κατ’ επέκταση πολιτικό, διότι η πολιτική είναι κάτι που διαμορφώνει την νοοτροπία του οποιουδήποτε συστήματος βάση της δικής του θέλησης.
Όπως έλεγε και ο Oswald Spengler στο έργο του ή παρακμή της Δύσης ”κάθε σοσιαλιστική εξέγερση το μόνο που καταφέρνει είναι να χαράζει νέους δρόμους για τον καπιταλισμό” και επειδή ο πολιτικός δικαιωματισμός φέρει τις ρίζες του απο τον μαρξισμό ο Καπιταλισμός σε μια Ευρώπη που υπακούει στον οικουμενισμό των δύο πόλων Ρωσίας – Αμερικής συμβάλει μέσω του Διεθνισμού του στην δόμηση της υπάρχουσας αφαιρετικότητας απέναντι στα εθνικά κράτη.
Στην περίπτωση όμως των ευρωεκλογών του Ιουνίου η ανάγκη ενός εθνικιστικού κόμματος στην ευρωβουλή εκτός από αναγκαία είναι και επιτακτική, διότι σε μια ΕΕ που μειώνει καθημερινώς και σε όλες τις εκφάνσεις την έννοια του εθνικού κράτους τότε η εθνικιστική εκπροσώπηση είναι καθήκον. Σαφώς και ένας συνειδητοποιημένος εθνικιστής δεν περιμένει τις ευρωεκλογές και τις όποιες εκλογές για να δράσει, όμως η παρουσία των Εθνικιστών και όχι απλώς των ”δεξιότερα της ΝΔ” δίδει το μήνυμα στους θιασώτες της ατζέντας Dawos πως η εθνική αυθυπαρξία του τρίτου γεωπολιτικού πόλου όπως όρισε την Ευρώπη ο Carl Schmiit είναι μια αλήθεια ιστορική. Οι πολιτικές λοιπόν της ΕΕ εκτός από καταστροφικές είναι και αρκετά αφερέγγυες ως προς την υπαράσπιση των συμφερόντων των κρατών μελών της, διότι η παραμονή στον θεσμό αυτό με τις υπάρχουσες συνθήκες μόνο Ευρώπη των Εθνών δεν θυμίζει, όμως η Ευρώπη πάντα αποτελούσε τον ζωτικό χώρο της ιδεολογίας μας καθώς θεωρούμε ως Ελληνες εθνικιστές πως η ελληνική παιδεία αποτελεί έναν βασικό πυλώνα της διαμόρφωσης του ευρωπαϊκού πολιτισμού και την Ευρώπη την προσεγγίζουμε ως μια Μεγάλη Ελλάδα. Εν ολίγοις η ψήφος στο Εθνικό Μέτωπο θα σημάνει την έναρξη μιας πολιτικής επικοινωνίας η οποία θα αποτελέσει την έναρξη του εθνικού αγώνα σε επίσημο επίπεδο και το μήνυμα πως αντιτιθόμαστε ως έθνος απέναντι στην πολιτική των Βρυξελλών και όχι ως λαός γενικά και αόριστα, στην μορφή μιας μπολσεβικικής ονείρωξης.
Ως Ελληνες εθνικιστές απευθυνόμαστε στην εθνική ευθιξία του κάθε Έλληνα λέγοντας του πως η ψήφος στο Εθνικό Μέτωπο εκτός από πολιτική στην πραγματικότητα είναι μια ιστορική επιλογή καθώς ο αιώνας μας είναι η περίοδος των εθνικών συγκρούσεων σε πλανητικό επίπεδο, αλλά πλέον τα έθνη δεν θα πολεμούν στρατιωτικά αντιθέτως θα απειλούνται φυλετικά και τέλος κοινωνικά καθώς η παγκοσμιοποίηση θα γεννά ανομοιομορφία εθνική απανταχού.
Το Εθνικό Μέτωπο καλεί όποιον Έλληνα πιστεύει στο ισχυρό εθνικό κράτος, στα φρουρούμενα σύνορα, στην παραδοσιακή πυρηνική οικογένεια και τέλος στην διαδικασία επί της φυσιολογικής οδού παραγωγής παιδιών να το επιλέξει στην ευρωκάλπη. Μια συγκροτημένη εθνικιστική παρουσία στο ευρωκοινοβούλιο θα βοηθήσει στην ανάδειξη μιας εναλλακτικής στην πραγματικότητα ατζέντας η οποία θα ανοίξει την συζήτηση για αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής και πως Ευρώπη δεν σημαίνει ισλαμικός εποικισμός και πολιτική ενεργειακής και τροφικής πενίας με κουπόνια τροφίμων λες και είμαστε στην σοσιαλιστική μπανανία του Τσαουσέσκου και του Χότζα. Ευρωπαϊκή πολιτική επίσης δεν σημαίνει πως εντάσω σε θεσμό δυτικού πολιτισμού την Αλβανία ενώ έχει έγλειστο τον εκλεγμένο δήμαρχο Χειμάρας Φρέντυ Μπελέρη, ούτε ευρωπαϊκή πολιτική είναι να γνωρίζεις πως η Τουρκία έχει ανάλογη θεώρηση ,τόσο απέναντί στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη σε πολιτισμικό επίπεδο, και επειδή κάποια οικονομικά συμφέροντα το θέλουν η Τουρκια να απολαμβάνει οικονομική παροχή από την ΕΕ.
Το Εθνικό Μέτωπο λοιπόν θα επιδιώξει να ανοίξει αυτή η συζήτηση και τέλος πάντων να προωθηθεί μια πολιτική ευρωπαϊκής συναλληλίας στα πλαίσια του εθνοπλουραλισμού, διότι η Ευρώπη μπορεί να έχει κοινή ιστορία όμως διαθέτει ταυτοτική διαφορά , δεν είμαστε ΗΠΑ είμαστε μια ήπειρος που μέσα από τις διάφορες μας συνυπάρχουμε.
Όπως είχε πει και ο Rene Guenon ” η Δύση θα αντισταθεί απέναντι στον εαυτό της” εμείς σε αυτή την διαπίστωση επιλέγουμε να είμαστε αυτοί που θα αντισταθούν μεν αλλά με στόχο την επιστροφή στο Δάσος που λέγεται ρίζες δε, διότι χωρίς την εθνική μας ταυτότητα δεν μπορούμε να επικαλούμαστε καμία κοινωνική δικαιοσύνη όταν η ίδια η κοινωνία μαραίνεται εθνικά.
Ραντεβού στις κάλπες λοιπόν!!!
Τάσος Σοφούλης – μέλος του Συμβουλίου του Εθνικού Μετώπου
No Comments