Η Ουκρανία είναι κοντά, η Συρία κείται μακράν 

Η ανακοίνωση του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και της ΕΕ για την σφαγή στην Συρία, που εξισώνουν τους Χριστιανούς και Αλεβίτες με τους ισλαμιστές, θα μείνουν στην Ιστορία ως δείγμα διπλωματικής υποκρισίας. Η μη εκλεγμένη ηγεσία των Βρυξελλών λεονταρίζει για την Ουκρανία ενώ αδιαφορεί για την εθνοκάθαρση που πραγματοποιούν οι ενεργούμενοι από την Τουρκία ισλαμιστές στην Λατάκεια και σε άλλες περιοχές της Συρίας.  

Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο από τους δικαιωματιστές της Ευρώπης που ανακάλυψαν και αναγόρευσαν τον Ερντογάν ως πυλώνα ασφαλείας στην Μέση Ανατολή, αδιαφορώντας για την κατοχή στην Κύπρο και τις διεκδικήσεις του στο Αιγαίο. Εξίσου όμως, δεν περιμέναμε και τίποτα διαφορετικό, από την κυβέρνηση των υποκλίσεων και της μπίζνας στο Αιγαίο, που αδιαφορεί για την διπλωματική απαξίωση της Ελλάδας και συναινεί σε κάθε διεκδίκηση και γεωπολιτική αναβάθμιση της Τουρκίας. 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν κυβερνά, κλείνει και διαχειρίζεται συμβόλαια. Με πολυεθνικές στον θαλάσσιο χώρο της Πατρίδας, με Τούρκους επιχειρηματίες μέσω της Golden visa και αδιαφορεί για την δράση της τουρκικής μαφίας στις γειτονιές και πόλεις της χώρας. 

Οι Χριστιανοί της Μέσης Ανατολής είναι η πολιτισμική και όχι μόνο, προέκταση της Ελλάδας στον χώρο αυτόν. Αντί να απαιτήσει η κυβέρνηση την προστασία τους από τις ορδές των μισθοφόρων της Τουρκίας, τους αφήνει στην σφαγή αλλά και στην υποκριτική προστασία του Ισραήλ. Του συμμάχου του Ερντογάν ενάντια στην κυβέρνηση Άσσαντ που τώρα εμφανίζεται ως ο προστάτης των μειονοτήτων στην Συρία. Αλλά αν τα συμβόλαια με την Τουρκία τρέχουν για την κυβέρνηση της ΝΔ, αυτά με το Ισραήλ έχουν κλείσει καιρό τώρα. 

Η Ελλάδα δεν είναι αποικία, αποικία χρέους, πολυεθνικών συμφερόντων και ξένων επεμβάσεων την κάνει η πολιτική ελίτ της χώρας που ενδιαφέρεται μόνο για την διατήρηση της ύπαρξης της και των κερδών της.