Αντίο Σαμουράι 

Τι σημαίνει η βράβευση του Ντελόν λίγες μέρες πριν τις φετινές ευρωεκλογές, με το Εθνικό Μέτωπο να έχει οικειοποιηθεί τον αγώνα των «κίτρινων γιλέκων» και την καθημερινή ενδυνάμωσή του από την πτώση της δημοτικότητας του Εμανουέλ Μακρόν; Πώς θα αντιδράσουν οι Κάννες, αν ο Ντελόν, στο πλαίσιο της βράβευσής του, μιλήσει δημόσια υπέρ του Εθνικού Μετώπου ή επαναλάβει κάποιες από τις φρικτές απόψεις του για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις κοινωνικές ελευθερίες (Πηγή:flix).

   Τυχωδιώκτης,ηθοποιός,γόης ,λάτρης των όπλων και του ωραίου φύλου. Ριψοκίνδυνος, πεζοναύτης,βετεράνος,εθνικιστής, αντικομφορμιστής.
  Ένας άνδρας που άφησε ιστορία τόσο για τις υποκριτικές του ικανότητες όσο και για την αρρενωπή ομορφιά του που μετουσιώνει την γνωστή ρήση του Ντοστογιέφσκι σε μια ορατή πραγματικότητα. Γεννημένος στο Σω της Γαλλίας το 1935 από σχετικά μικροαστική οικογένεια μεγάλωσε χωρίς τους γονείς του διότι στην ηλικία των πέντε ετών τον έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια, κάτι που του άφησε σημάδι για όλη του την ζωή. Στα 25 του έτη αφήνει την βιοπάλη και ρίχνεται στον πόλεμο της Ινδοκίνας, την καλύτερη περίοδο της ζωής του όπως ο ίδιος είχε δηλώσει.
    Υπηρετεί στους πεζοναύτες που υπάγονταν στο 2ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών και παρασημοφορείται με το μετάλλιο ανδρείας του Γαλλικού Στρατού. Ο ατίθασος παρόλα αυτά και εκρηκτικός χαρακτηρας του δεν περιορίστηκε εντός του στρατιωτικού τρόπου ζωής, επειδή ξυλοκόπησε έναν ανώτερο του το στρατοδικείο τον καταδίκασε σε 11 μήνες φυλακή.
  Αξίζει να σημειωθεί πως στον στρατό γνώρισε τον Ζαν Μαρί Λεπέν τον μετέπειτα Γραμματέα του Εθνικού Μετώπου και έκτοτε τους συνέδεε μια προσωπική φιλία. Όπως θα υποπτευόταν κάποιος οι ιδέες του συνέκλιναν με αυτές του Γάλλου εθνικιστή ηγέτη. Άλλωστε στην πορεία της ζωής του ουκ ολίγες φορές ”προκάλεσε” με τις ”εμπρηστικές” του δηλώσεις.
Ενδεικτικά : «Το Εθνικό Μέτωπο είναι απολύτως σταθερό στις θέσεις του. Ο κόσμος δεν αντέχει πια τα παλιά κόμματα και τον τρόπο που μιλάνε και αντιμετωπίζουν τα προβλήματα. Θέλουν δράση, θέλουν κάτι άλλο. Ο κόσμος γνώρισε μία Γαλλία διαφορετική επί Ντε Γκολ και Μιτεράν. Για αυτό το Εθνικό Μέτωπο, όπως το M.C.G. στη Γενεύη, καταλαμβάνουν μία σημαντική θέση, για αυτό το εγκρίνω, το προωθώ και το κατανοώ καλά».
« Λυπάμαι πολύ, αλλά δεν υπάρχουν πια διαφορές, δεν υπάρχει πια σεβασμός. Δεν έχω κάτι με τους γκέι που τα βρίσκουν, όμως, εμείς οι άνδρες είμαστε φτιαγμένοι για να αγαπούμε τις γυναίκες…υπήρχε ο καιρός που ξεχώριζες τους άνδρες από τις γυναίκες» και πως «σήμερα αυτό έχει αλλάξει ριζικά, καθώς οι ρόλοι είναι πλέον δυσδιάκριτοι και πολλές φορές αντεστραμμένοι».
   «Η ομοφυλοφιλία πάει κόντρα στη φύση. Οι άνδρες είμαστε φτιαγμένοι να αγαπάμε τις γυναίκες, να τις φλερτάρουμε. Δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε καμάκι σε άλλους άνδρες ή να δεχόμαστε το καμάκι που μας κάνει ένας άλλος άνδρας».
   Πρότυπο αρσενικού, κατέκτησε τα πλήθη των γυναικών όσο λίγοι. Άλλωστε, το μοναδικό κάλλος του έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη του ως ηθοποιού χωρίς ωστόσο να επισκιάσει στο ελάχιστο το πηγαίο ταλέντο του.
  Οι ταινίες που έπαιξε είχαν το αποτύπωμα του με την βοήθεια των μεγάλων σκηνοθετών που τον εμπιστεύτηκαν. Μερικοί από αυτούς ήταν ο Λουκίνο Βισκόντι, ο Ζαν Βωτρέν, ο Ζαν-Λύκ Γκοντάρ, Μικελάντζελο Αντονιόνι κ.α.
Το 1960 ο Ιταλός σκηνοθέτης του ευρωπαϊκού πραγματισμού Λουκίνο Βισκόντι του έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία σταθμό ”Ο Ρόκο και τ’ αδέρφια του” μια ταινία που θίγει την μετανάστευση των φτωχών Ιταλών του Νότου στον βιομηχανικό Βορρά.
  Αλλά η ταινία που σημάδεψε την καριέρα του αφήνοντας ηθικό νόημα ήταν το ”Αντίο Φίλε” σε σκηνοθεσία Ζάν Βωτρέν, που παρουσιάζει δύο πολεμιστές της Αλγερίας που προσπαθούν να ενταχθούν στην αστική ζωη. Αυτή τους είναι παντελώς βαρετή και έτσι σαν άλλοι Albert Spaggiari οργανώνουν μια ληστεία. Η ταινία αποτελεί έναν ύμνο για την ανδρική φιλιά.
   Ο Αλαίν Ντελόν σαν σωστός Άνδρας και εθνικιστής δεν δίστασε να στηρίξει ανοιχτά το Εθνικό Μέτωπο του φίλου του και συμπολεμιστή του Ζαν Μαρί Λεπέν σε μια περίοδο που το κόμμα ήταν απολύτως φασιστικό. Μάλιστα όταν τον κατηγόρησαν για φασίστα ο ίδιος απάντησε απήντησε ”δεν δίνω δεκάρα για αυτούς που τα πούλησαν ολα”. Την ίδια στάση κράτησε και απέναντι στον φίλο του Λεόν Ντεγκρέλ που υπήρξε αρχηγός της Βαλλονικής Λεγεώνας των SS. Στα γυρίσματα της ταινίας Ζορρό ο Ντεγκρέλ πήγε να δει τον φίλο του να παίζει.
  Στο διάλειμμα των γυρισμάτων ο Ντελόν ενδεδυμένος ως Ζορρό φωτογραφήθηκε με τον Βαλλόνο Ρεξιστή. Είναι γνωστό στην Δυτική Ευρώπη πως ο Ντεγκρέλ στην πατρίδα του ήταν καταζητούμενος για την δράση του στον Β’ΠΠ,άλλωστε μέχρι σήμερα και μόνο μια αναφορά στον Λεόν Ντεγκρέλ αποτελεί ποινικό αδίκημα για την βελγική νομοθεσία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να προκαλέσει την μήνη του μεταπολεμικού Γκωλικού κράτους της Γαλλίας μα και του Βελγίου. Ο Ντελόν στις αντιδράσεις που προκάλεσε η φωτογραφία απήντησε με ύφος me ne frego ”Ο Λεόν είναι φίλος μου και δεν απολογούμαι σε κανέναν”.
   Τις απόψεις του δεν δίστασε επίσης να τις διατυπώσει και τον Μάη του 68′ που αποκάλεσε δυνάμεις αποσταθεροποίησης τις κονμπετιτικές ορδές. Η αντίθεση του επίσης με τον ισλαμικό εποικισμό στην Ευρώπη ήταν εμφανής. Κατά δήλωσή του η πατρίδα του η Γαλλία δεν μπορεί να γίνει μουσουλμάνα, άποψη που είχε διατυπώσει και ο Γάλλος διανοητής της Νέας Δεξιάς Guillaume Faye.
   Γι’ αυτές του τις απόψεις ο Ντελόν κυνηγήθηκε από τις λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις, όμως η λατρεία προς το πρόσωπό του επισκίασε τις κακεντρεχείς και εμπαθείς κριτικές με επίκεντρο τις απόψεις του.
Η προσωπικότητα του Γάλλου ηθοποιού ήταν πολυσύνθετη και μυστηριακή. Ήταν αντιδραστική και συνάμα διαχρονική καθώς το στυλ του έμεινε ανεξίτηλο στην ευρωπαϊκή κινηματογραφική ιστορία, όμως το βασικότερο είναι πως  υπήρξε ένας βαθιά συντηριτικός επαναστάτης ο οποίος δεν συμφώνησε ποτέ με την σήψη της Ευρώπης συλλήβδην.
      Η τελευταία του φράση ήταν η εξής : «Υπάρχουν αυτά τα όντα που μισώ, όλα είναι ψέματα, όλα είναι στρεβλά, δεν υπάρχει κανένας σεβασμός, δεν υπάρχουν λόγια, μόνο το χρήμα μετράει. Ξέρω ότι θα αφήσω αυτόν τον κόσμο χωρίς λύπη». Με  την δήλωση αυτή έφτυσε τον σύγχρονο κόσμο και τις αξίες του που δεν είναι άλλες από την υλιστική και αντιηρωική νοοτροπία που έχει περάσει στους ανθρώπους η νεωτερικότητα. Κλείνοντας ως επικήδειο θα αφήσουμε την προσωπικότητα του Ντελόν να την περιγράψουν τα λόγια του Γάλλου εθνικιστή και διανοούμενου του εσωτερισμού Jean Cau ο οποίος υπήρξε και φίλος του Ντελόν.

   ”Δεν ξέρω κανέναν πιο μυστικοπαθή και δυνατό ψυχικά από αυτόν τον άνθρωπο που λένε Ντελόν. Χίλιες κατά μέτωπον επιθέσεις εις βάρος του και συντρίφτηκαν, ρίσκα στην ζωή όσο τίποτε άλλο. Αυτός ο παίκτης ακόμα και στα πιο δύσκολα παιχνίδια σηκωνόταν πάντα όρθιος απ’ το τραπέζι ως νικητής.
Δεν ξέρω κανέναν πιο σκληρό και μοναχικό, ικανό για απίστευτες σιωπές και εξάρσεις θυμού. Υπερηφάνεια και θέληση για δύναμη, δεν ζήτησε ποτέ και τίποτα από τους άλλους, αλλά τα πάντα από τον εαυτό του. Δημιουργήθηκε μέσα από αντιφάσεις, θέληση και οργή”.

  Αντίο Σαμουράι

Εθνικό Μέτωπο Νεολαίας