Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ 15ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1909 ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΤΟΥ ΓΟΥΔΗ. OΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ.

Του Δημήτρη Βαλασίδη

Στη πολιτική σκηνή των τελευταίων ετών στη χώρα μας πρωταγωνιστούν πολιτικοί που χαρακτηρίζονται από έλλειψη σύνεσης και γενναιότητας. Τα στοιχεία αυτά είναι, κατά τον σοφό Πιττακό απαραίτητα για την αντιμετώπιση μιας κρίσης: Έργο των συνετών ανθρώπων είναι ,πριν συμβούν τα δυσάρεστα, να προνοούν πώς να μη συμβούν και των γενναίων καθήκον να τα αντιμετωπίσουν με θάρρος .

Οι σύγχρονοι πολιτικοί μας χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: Σε αυτούς που από κυβερνητικές θέσεις έκαναν το παν για να οδηγήσουν τη χώρα στον πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό βάραθρο και τους υπόλοιπους που δεν έκαναν τίποτα για να τους σταματήσουν. Χαρακτηριστικά ο Κ.Αγγελόπουλος γράφει στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ(8-12-2011):Οι πολιτικές ηγεσίες, μακάριες, αδρανούν επί μεγάλο χρονικό και μετά χάσκουν κατάπληκτες, οπότε κάποια εθνικά θέματα αλλάζουν φάση. Τεράστιες ευθύνες, όχι μόνον πολιτικές, έχουν αυτοί που κυβέρνησαν, αυτοί που τους στήριξαν με τη ψήφο εμπιστοσύνης τους, αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που δεν τους κατήγγειλαν παρουσιάζοντας όλη την αλήθεια που ασφαλώς γνώριζαν.

 Όμως ας δούμε αναλυτικά σε τι μοιάζουν και σε τι διαφέρουν δύο από τις σημαντικότερες περιόδους της νεότερης ιστορίας μας: Ξεκινώντας από το πολίτευμα, τότε τυπικά βασιλευόμενη δημοκρατία, ενώ στη πράξη κυβερνούσε η αυλοκρατία και η βουλευτοκρατία(αυλές, κοτζαμπάσηδες, κομματάρχες).Σήμερα το Σύνταγμα δεν προβλέπει βασιλευόμενη δημοκρατία, αλλά η κληρονομική βασιλεία αντικαταστάθηκε από την οικογενειοκρατία των τζακιών. Τα αξιώματα υπουργών και βουλευτών κληρονομούνται και καταλαμβάνονται από γιούς, θυγατέρες, ανίψια και εγγόνια. Η ψήφος υφαρπάζεται με φρούδες υποσχέσεις για χαριστικούς διορισμούς, μεταθέσεις ,χορήγηση δανείων και κάθε άλλου είδους παρανομίας. Στην εξωτερική πολιτική και άμυνα τότε οι Ένοπλες Δυνάμεις είχαν παραμεληθεί με αποτέλεσμα να δεχόμαστε προσβολές από τον τούρκο. 

Σήμερα οι πολιτικοί κάνουν το παν για να υποβαθμίσουν τον Στρατό. Μειώνουν τους εξοπλισμούς προμηθεύονται ελαττωματικά όπλα χάριν της μίζας και υπονομεύουν ποικιλοτρόπως το ηθικό και την αξιοπρέπεια των Στρατιωτικών. Στα οικονομικά τότε η αυλή και η κομματοκρατία σπαταλούσαν το δημόσιο και έκαναν καταχρήσεις ,ενώ επέβαλαν δυσβάστακτα βάρη στον Λαό. Τα τελευταία 40 έτη η πορεία της εθνικής οικονομίας ακολούθησε μια επιταχυνόμενη καθοδική πορεία που σήμερα έφθασε στο έσχατο σημείο. Είναι οι κυβερνώντες τόσο ανίκανοι ή τόσο φαύλοι, ώστε να μας οδηγήσουν στον πάτο του πηγαδιού; Δυστυχώς και τα δύο. Δανείζονται γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί η χώρα να εξυπηρετήσει το χρέος της, γιατί τάιζαν το αχόρταγο τέρας του δημοσίου. Διόριζαν κομματόσκυλα, χορηγούσαν υπέρογκους μισθούς σε ημετέρους, φρόντιζαν να αποκτούν πολυτελείς βίλες, off shor εταιρίες και μεγάλες καταθέσεις στην Ελβετία. Αποστέρησαν τον ιδιωτικό τομέα από την αναγκαία ρευστότητα και του επέβαλλαν υπέρογκους φόρους με αποτέλεσμα να αφανίσουν τη μεσαία τάξη. Καθημερινά φαινόμενα οι αυτοκτονίες ,η αναζήτηση τροφής στα σκουπίδια ,οι λιποθυμίες από πείνα στα σχολεία, οι χιλιάδες άστεγοι .Η δημόσια ασφάλεια και η δικαιοσύνη στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν σε άθλια κατάσταση. Σήμερα παρουσιάζονται τρομερές καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης. 

Οι Έλληνες δεν αισθάνονται ασφαλείς ούτε μέσα στα σπίτια τους συμμορίες και μεμονωμένοι κακοποιοί, κυρίως λαθρομετανάστες ,δρουν καθημερινά με απίστευτη αγριότητα. Βεβαίως δεν ευθύνονται οι έντιμοι δικαστικοί και οι γενναίοι αστυνομικοί. Οι πολιτικοί φρόντισαν να τους εξαθλιώσουν και να τους στερήσουν και από τα στοιχειώδη μέσα για την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Η εκπαίδευση τότε ήταν ανεπαρκέστατη, χωρίς πρακτική κατεύθυνση. Τώρα αγγίζει τα όρια της ανυπαρξίας. Τα σχολεία όλων των βαθμίδων υπολειτουργούν χωρίς βιβλία και θέρμανση και με κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς. Τα ΑΕΙ-ΤΕΙ με καταλήψεις, απεργίες και ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, δεν επιτελούν την αποστολή τους. Βεβαίως η ευθύνη δεν είναι των διδασκόντων και των διδασκομένων. Αν τότε η βουλή δεν επιτελούσε το έργο της, σήμερα ακολουθεί μια καταστροφική για τη χώρα πορεία. Οι πολιτικοί, αφού οδήγησαν τη Πατρίδα στον όλεθρο, συμμάχησαν για να την αποτελειώσουν. Τότε ο επιβληθείς ”Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος ” επεδίωκε αποκλειστικά την εξυπηρέτηση του εξωτερικού μας χρέους. Τα πράγματα τώρα είναι χειρότερα.

 Το πολιτικό καθεστώς στέγνωσε οικονομικά τους Έλληνες ,πτώχευσε τη χώρα, πούλησε για ένα κομμάτι ψωμί έδαφος και υπέδαφος. Ο Λαός δυστυχεί και οι υπουργοί και βουλευτές αδιαφορούν τελείως. Μέσα στα τζάκια τους ένοιωσαν ποτέ φτώχια και δυστυχία; Βεβαίως κατ’ όνομα είναι δεξιοί, σοσιαλιστές, αριστεροί και μάλιστα συγκρότησαν δεξιοκεντροαριστερή κυβέρνηση. Το πλέον όμως σημαντικό είναι το ζήτημα της Ορθοδοξίας που σήμερα βάλλεται πανταχόθεν. Ανθίσταται όμως σθεναρά με πρωτοστάτες τους ρασοφόρους, κυρίως τον κατώτερο κλήρος και τη συμπαράσταση ολόκληρου του ευσεβούς ελληνικού λαού. Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις οι Έλληνας εμπιστεύονται εκκλησία και ένοπλες δυνάμεις.

Δημήτριος Βαλασίδης

Συνταγματάρχης εα-Οικονομολόγος,ΜΒΑ-Συγγραφέας