Πόσο περιστασιακή είναι η διαφθορά;

MANOS ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ 01 ΜΑΡΤΙΟΥ 2023

Κάθε εβδομάδα κατά μέσο όρο παρουσιάζονται περιπτώσεις όπου κορυφαία ή μεσαία στελέχη των μεγάλων κομμάτων πρωταγωνιστούν σε κάθε μορφής σκάνδαλα. Η λογική της περιπτωσιολογίας δεν γίνεται πια πιστευτή. Η γενικευμένη διαφθορά όπως την αναφέρει και η διακήρυξη του Εθνικού μετώπου που διαπερνάει την κοινωνία, έχει ως κύριους θιασώτες ποιους άλλους τους κορυφαίους της δημόσιας ζωής, πολιτικούς. Ανάλογη είναι και η εξάπλωση του φαινομένου στον καλλιτεχνικό κόσμο καθώς και στον ακαδημαϊκό. Έτσι είδαμε το μπαράζ των καταγγελιών που οδήγησε και σε δικαστική διερεύνηση.
Η περίπτωση του Κολωνού όπου μαστροποί και “πελάτες” ήταν όλοι γνωστοί και “αξιότιμοι” της τοπικής κοινωνίας ενώ δεν έλειπαν και οι Πακιστανοί μας άφησε με την εντύπωση ότι οι κομματικές εντάξεις ήταν μέρος της ταυτότητας και της συνοχής αυτής της αμαρτωλής κοινότητας. Η περίπτωση του Πάτση ή του Χειμάρα έδειξε ότι η κοινοβουλευτική ομάδα που είχε εκλεγεί προκειμένου να υπερασπιστεί τους πολίτες ήταν χωμένη μέχρι το λαιμό….στην κερδοσκοπία.
Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Είναι κυρίως πολιτικά φαινόμενα. Έχει επικρατήσει ο φαρισαϊσμός, η κενολογία, ο παραγοντισμός, που κατά την μεταπολίτευση βρήκε στέγη στα μεγάλα κόμματα, αυτά που πρωταγωνίστησαν στην χρεοκοπία και την εξάρτηση της χώρας μας. Δεν είναι περιστασιακή η διαφθορά. Είναι προιόν μιας σάπιας κοινωνίας που εγκατέλειψε τις αρχές που χαρακτήριζαν για αιώνες την Ελληνική κοινωνία. Είναι το αποτέλεσμα μιας βαθιάς μεταβολής που σημαίνει ότι κανείς δεν αναγνωρίζει ως κυρίαρχες τις αντιλήψεις της ηθικής, της κοινωνικής συνοχής, της εντιμότητας και αποθεώνει την ματαιοδοξία, το κέρδος, την ανάδειξη με κάθε μέσο.
Τα κόμματα με την κομματοκρατία έγιναν μέσω της παρεχόμενης συσπείρωσης οι φορείς όλων αυτών των δεινών ακριβώς διότι διαπλέκονται με την οικονομική και ακριβέστερα με την παραοικονομική ζωή.
Η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε χρειάζεται την ιδεολογική αφύπνιση του εθνικισμού που θέτει ως προτεραιότητα ένα σύστημα αξιών και παράδοσης. Αναγνωρίζει ως πλαίσιο της ζωής τον χώρο της εθνικής κοινωνίας όπου όλα γίνονται στη βάση σταθερών αξιών και η αποδοχή των ανθρώπων δεν γίνεται με κριτήριο το χρήμα.

Χρήστος Παλιούρας