Σύζυγος διασήμου και σύζυγος ασήμου
Γράφει η Ιωάννα Καραδήμα, ανεξάρτητη Περιφερειακή σύμβουλος Αττικής.
Η υπόθεση του γνωστού ποινικολόγου Λύτρα και της συζύγου του έχει μονοπωλήσει το δημόσιο ενδιαφέρον. Για μία ακόμα φορά αναδείχθηκε το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, ένα ζήτημα που δυστυχώς υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει.
Η δημοσιότητα όμως που έλαβε η συγκεκριμένη υπόθεση, λόγω της αναγνωρισημότητας του ζευγαριού, αναδεικνύει κάποιες άλλες πτυχές του θέματος οι οποίες δυστυχώς δεν έλαβαν της σημασίας που έπρεπε να λάβουν.
Αρχικά, είναι ιδιαίτερα παράξενη η σιωπή του περίφημου φεμινιστικού κινήματος metoo. Το οποίο κίνημα δεν έχανε ευκαιρία να εμφανιστεί, να καταγγείλει και να καταδικάσει κάθε υπόνοια βίας εις βάρος γυναικών. Είναι αυτό που προσπαθεί να επιβάλει όρους όπως η ” γυναικοκτονία ” , θέλοντας έτσι να προωθήσει μία ατζέντα που ξεχωρίζει την γυναίκα από τον άνδρα, υπακούοντας σε μία φεμινιστική λογική που είναι τελείως λανθασμένη. Η γυναίκα και ο άνδρας είναι άνθρωποι, με υποχρεώσεις και δικαιώματα, με διακριτές όμως ιδιότητες από την φύση τους. Δεν είναι αντίπαλοι, δεν είναι εχθροί αλλά μέρη του συνόλου που θέλει το ζευγάρι να δημιουργεί οικογένεια και παιδιά. Αυτό το τελευταίο προφανώς ενοχλεί το συγκεκριμένο κίνημα που θα ήθελε τον άνδρα και την γυναίκα ως εν δυνάμει εχθρούς σε αντιπαλότητα.
Ξεφύγαμε όμως. Η μεγαλοαστική κοινωνική ιδιότητα του ζεύγους Λύτρα, η γκλαμουριά που συνόδευε την μέχρι τώρα ζωή του, προφανώς το γλίτωσε από τις ιδεοληψίες των metoo . Δεν το γλίτωσε όμως από την έκθεση στους τηλεδικαστές των τηλεοπτικών και ιντρνετικών εκπομπών. Πιθανόν να επιδιώχθηκε αυτή η δημοσιότητα για να αναδειχθούν τα καλά και ωραία του νέου Ποινικού Κώδικα που εφαρμόστηκε στην υπόθεση. Ενός Κώδικα που μπορεί για ένα χαστούκι να σε οδηγεί στην φυλακή. Φυσικά, στην υπόθεση Λύτρα δεν υπήρχε ένα χαστούκι αλλά ιδιαίτερα επικίνδυνη βία. Η εργαλειοποίηση όμως της περίπτωσης για να αναδειχθεί ο νέος αυτός κώδικας, η άμεση παροχή βοήθειας από τις αστυνομικές αρχές, η χρήση της Δικαιοσύνης που αυτή την φορά δεν τυφλώθηκε από την διασημότητα, είναι λίγο έως αρκετά μία κυβερνητική διαφήμιση.
Διαφήμιση για την ορθή χρήση των αρχών, αστυνομικών και Δικαστικών που ενεπλάκησαν. Των ίδιων αστυνομικών αρχών που μόλις 2 μήνες πριν, είχαν πει στην Κυριακή που δολοφονήθηκε έξω από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων, πως το περιπολικό δεν είναι ταξί. Των Δικαστικών αρχών που είχαν αφήσει ελεύθερο τον δολοφόνο της 11χρονης στην Ηλεία. Των ίδιων αρχών που άφησαν ελεύθερους τους αλλοδαπούς βιαστές και δράστες επιθέσεων σε γυναίκες στην Ερμού και την Ομόνοια.
Άν το περιπολικό δεν είναι ταξί για μία ανώνυμη Ελληνίδα τότε δεν είναι και λιμουζίνα vip για τη σύζυγο κάθε διασήμου. Άν ο καινούργιος Ποινικός κώδικας είναι αυστηρός, υπερβολικά αυστηρός, τότε να είναι τέτοιος και όταν δεν υπάρχουν κάμερες και κυρίως να λειτουργεί και για τον κάθε αλλοδαπό εγκληματία που να μην μπορεί να επικαλείται ” ψυχολογικά προβλήματα ” , όπως, δασκαλεμένα, έπραξε ο Αφγανός νταής της Ερμού. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι κυβέρνηση των κολλητών της ολιγαρχών και των πολυεθνικών, ας μην καταντήσει και κυβέρνηση των ταμπλόιντ και των πρωινάδικων.
No Comments