8 Μαρτίου: ημέρα της αντικατάστασης της γυναίκας
Η ημέρα της γυναίκας ήρθε, πέρασε και δεν καταλάβαμε, πραγματικά, σε ποια γυναίκα ήταν αφιερωμένη. Σίγουρα δεν ήταν η 8η Μαρτίου αφιερωμένη στην καθημερινή γυναίκα, την εργαζόμενη, την μάνα, την νοικοκυρά. Αυτή που μαζί με τον σύντροφο της , την οικογένεια της , δίνει τη μάχη της καθημερινότητας. Απέναντι στην ακρίβεια, στους κολλημένους μισθούς, τα κοινωνικά αγαθά που έχουν γίνει είδος πολυτελείας, τη σύνταξη που δεν φτάνει και κάνεις δεν ξέρει πότε και αν θα την πάρει.
Δεν γιόρτασαν σίγουρα οι μάνες που περιμένουν τα παιδιά τους και δεν ξέρουν πως και αν θα γυρίσουν με την εγκληματικότητα που κυριαρχεί. Δεν γιόρτασαν οι εργαζόμενες που γυρνούν το βράδυ από την δουλεία τους και πρέπει να κοιτούν 10 φορές πίσω από την πλάτη τους από το φόβο. Δεν γιόρτασαν όμως και οι γυναίκες που είναι μόνες από επιλογή και ψάχνουν να βρουν ένα ρόλο στη ζωή.
Η εμμονή του φεμινισμού και του δικαιωματισμού για δεδομένα δικαιώματα που δεν απορρέουν από υποχρεώσεις, έφερε και κάτι άλλο. Την πλήρη απαξίωση της γυναίκας με την κατάργηση του όποιου ρόλου της αλλά και της ίδιας της φύσης της. Γιατί η 8η Μαρτίου δεν είναι πλέον η ημέρα της γυναίκας, της όποιας γυναίκας. Την κατάντησαν ένα Λοατκι πανηγυράκι, προετοιμασία του gay pride. Με τις ροζ και πολύχρωμες σημαίες, με τις τρανσέξουαλ, κουίρ, τρανσγκρέντερ και κανείς δεν ξέρει ποιες άλλες αναφορές τους .
Αυτή η γιορτή λοιπόν όχι μόνο δεν είχε σχέση με την γυναίκα αλλά ήταν μία ωδή στη διαστροφή της ίδιας της της φύσης. Με την ιερότητα της μητρότητας να έχει γίνει ένα εμπορικό αγαθό με τις τεκνοθεσίες και τον γάμο μαζί την έννοια της οικογένειας να χάνουν την ουσία τους.
Όλα αυτά βέβαια δεν έγιναν από την μία ημέρα στην άλλη, αντίθετα, ήταν μια πολύχρονη διαδικασία. Μία διαδικασία που πέρασε από την θεοποίηση της γυναίκας καριέρας και της γυναίκας που τα μπορεί όλα μόνη της. Από την γυναικοκτονία και τα metoo στον γυναικοβιασμό. Έννοιες και θεματικές που όχι μόνο δεν μείωσαν τη βία κατά της γυναίκας αλλά την αύξησαν και με την είσοδο ξένων νοοτροπιών από ξένους πληθυσμούς στους οποίους η λέξη σεβασμός είναι άγνωστη. Όμως αυτά είναι κακός ρατσισμός και δεν πρέπει να αναφέρονται, όπως το ίδιο σιωπή οφείλει να καλύπτει την προώθηση των λογικών και των πρακτικών της εκπόρνευσης της γυναίκας από ρεύματα της μόδας και κυκλώματα σωματεμπορίας κάθε ηλικίας. Μέχρι και την ιερή αγελάδα του κουμουνισμού, τον Κουτσούμπα, έπεσαν να φάνε επειδή σωστά μίλησε για την λογική των sugar daddy’s, άσχετο αν ξέχασε και αυτός να πει για την έκταση της πορνείας για επιβίωση στον πάλαι ποτέ υπαρκτό σοσιαλισμό.
Αυτή την γυναίκα που δεν είναι πραγματική γυναίκα δεν μπορούμε να την γιορτάσουμε. Είτε γιατί δεν είναι γυναίκα από τη φύση της , είτε γιατί παρά φύση και πάλι της καταργούν τον πραγματικό δρόμο της στην ζωή. Αυτόν του καθημερινού αγώνα για την αξιοπρέπεια της και την ευτυχία της ίδιας μέσω της ευτυχίας όσων αγαπά. Γιατί η γυναίκα είναι και θα είναι πάνω από όλα αγάπη .
Τομέας κοινωνικής πολιτικής του Εθνικού Μετώπου.
No Comments