Είμαστε ξανά ο περίγελος της Ευρώπης

Του Δημήτρη Μπουγιώτη

Μετά το τέλος του Β. Παγκοσμίου η Ελλάς κρίθηκε από τις μεγάλες δυνάμεις των νικητών ως εγγυήτρια δύναμη της Βαλκανικής. Αναπτυξιακά πακέτα, αμερικανικές βάσεις, ΝΑΤΟ, στρατιωτικές και οικονομικές συμμαχίες, ένταξη στην ΕΟΚ και πολλά ακολούθησαν που έδειχναν πως η χώρας μας στο διεθνές status quo θα είχε πιο σημαντικό ρόλο από την Αλβανία τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Τα τελευταία χρόνια, ειδικότερα μετά την οικονομική κρίση οι πολιτικές δυνάμεις, αφού εξάντλησαν κάθε περιθώριο ανάπτυξης με κατάχρηση του δημοσίου χρήματος και της εξουσίας που τους δινόταν με εκλογικές και παραεκλογικές διαδικασίες, έχουν καταστήσει την Ελλάδα σε μια δεινή θέση ακόμα και απέναντι στα τεχνητά κρατίδια της Βαλκανικής.

Ο τρόπος αντιμετώπισης του Μακεδονικού και ο ενδοτισμός έναντι μιας ανίσχυρης χώρας προτεκτοράτου όπως τα Σκόπια φανέρωσε τη γύμνια μας στην εξωτερική πολιτική, την υποδούλωση σε μεγάλα αφεντικά και υπερεθνικά κέντρα εξουσίας και την ανθελληνική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων. Ακολούθησαν γεγονότα παρωδίες με την Τουρκία, η οποία εκτός από μαχητικά,  γεωτρύπανα και ντρόουν που μας απειλούσε και τα έστελνε για βόλτες εντός των συνόρων μας, διεξήγαγε και διεξάγει ένα είδος υβριδικού πολέμου μέσω των συνεχόμενων ροών μεταναστών στο εσωτερικό της χώρας. Εκεί η κυβέρνηση της ΝΔ στάθηκε στα διαβήματα και στην αναζήτηση βοήθειας από την Ε.Ε. Όλοι γνωρίζουμε ότι σε όποιο σοβαρό κράτος συνέβαινε αυτό όπως πχ το Ισραήλ, η απάντηση θα ήταν ισοπεδωτική.

Και φτάνουμε στο αποκορύφωμα που είναι οι ελληνοαλβανικές σχέσεις. Η Ελλάς ανίσχυρη στην υπεράσπιση του Β.Ηπειρωτικού ελληνισμού αφήνει έγκλειστο με δίκη παρωδία στις αλβανικές φυλακές τον νομίμως εκλεγμένο δήμαρχος Χειμάρρας, Φρέντυ Μπελέρη. Στο σήμερα, ο Μπελέρης μετά από πολλές εσωτερικές συγκρούσεις στο εσωτερικό της ΝΔ θα είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με το κυβερνών κόμμα, φυσικά και στις δημοσκοπίσεις φαίνεται πως δεν θα είναι από τους πρώτους και όλα αυτά στον βωμό της μικροπολιτικής. Η υποψηφιότητα Μπελέρη είναι νερό στον μύλο του Ράμα, ο οποίος δεν επιθυμούσε κάτι διαφορετικό παρά να φύγει από τα πόδια του το βαρίδι Μπελέρης και να συνεχίσει απτόητος το ρήμαγμα ελληνικών περιουσιών με τις εταιρείες που συνεργάζεται. Ακόμα και μπροστά στην Αλβανία, που σε πολεμική σύγκρουση η τροχαία Αττικής θα τους καταλάμβανε σε 2 μέρες, η κυβέρνηση έκανε πίσω γεμίζοντας ντροπή έναν τόσο περήφανο λαό που έχει υποστεί τα πάνδεινα. Μόλις πριν λίγες μέρες η Ντόρα Μπακογιάννη, έβαλε το κερασάκι στην τούρτα, δείχνοντας πως οι ελιτ και τα κέντρα εξουσίας συνεχίζουν την πολυδιάσπαση της Βαλκανικής και εμείς απέναντι στο εθνικό συμφέρον βάζουμε τα συμφέροντα των ελίτ. Η κ. Μπακογιάννη, δεχόμενη σφοδρή κριτική από τη Σερβική κυβέρνηση, με φράσεις όπως ντροπή σας, συνέταξε και παρέδωσε στην ευρωπαϊκή επιτροπή έκθεση κατά την οποία αναγνωρίζει ως  ξεχωριστό κράτος το Κόσσοβο και ζητά την ένταξη του στην Ε.Ε. Κάτι που απομακρύνει την παραδοσιακή εξωτερική πολιτική της Ελλάδας στ Βαλκανική και ταυτοχρόνως ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για το Κυπριακό και το ψευδοκράτος. Λανθασμένη οπτική ή εσκεμμένη προδοσία για μια πολιτικό, αδερφή του πρωθυπουργού και  που έχει διατελέσει εκτός των άλλων και υπουργός εξωτερικών της Ελλάδος;