Mια πολιτική στρατηγική με δέκα προτάγματα για να έχει μέλλον ο Ελληνισμός
MANOS ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ 07 ΜΑΪΟΣ 2023
Του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου
Μπροστά στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορικής της πορείας βρίσκεται η Ελλάδα που πρέπει άμεσα να επιλέξει τον προσανατολισμό της. Ο δρόμος που ακολουθείται από τη μεταπολίτευση οδηγεί σε αδιέξοδο και καταστροφή μέσω των συσσωρεμένων προβλημάτων: η χώρα εκφυλίστηκε σε αποικία χρέους και αποθήκη Ισλαμιστών μεταναστών, η υπογεννητικότητα, η ραγδαία φτωχοποίηση και η εγκληματικότητα θεριεύουν ενώ η διαφθορά του πολιτικού κόσμου και η υποτέλεια του σε ξένα κέντρα προετοιμάζουν και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας σε Ανατολικό Αιγαίο και Θράκη. Ο άλλος δρόμος συνεπώς πρέπει να έχει σαν αποκλειστική στόχευση μια Μεγάλη (εθνική) Αφύπνιση σε αντίθεση με τη Μεγάλη Επανεκκίνηση των απάτριδων Παγκοσμιοποιητών, η οποια θα επιτευχθεί μόνο εφόσον μπροστά στον κίνδυνο της καταστροφής συνενωθούν οι δυνάμεις του Ελληνισμού και προχωρήσουν σε μια καθοριστική διαπραγμάτευση με τις μεγάλες δυνάμεις και τα ξένα κέντρα ισχύος. Τη διαπραγμάτευση αυτή δεν θα μπορέσει να την κάνει ένας πολιτικός που μπορεί να απειληθεί, να εκβιαστεί ή και να δωροδοκηθεί αλλά μαζί το κράτος Ελλάς και το κράτος Κύπρος, αφού πρώτα στοιχηθούν μαζί τους η ελληνική ομογένεια και η ελληνική αστική τάξη με ενεργή σύμπραξη του εφοπλιστικού κόσμου. Αυτό που πρέπει να διεκδικήσουν τότε οι ενωμένες δυνάμεις του Ελληνισμού είναι τη διαμόρφωση μιας ισχυρής Ελλάδας απαραίτητης για την ασφάλεια της Ευρώπης και τη σταθερότητα των Βαλκανίων και της ΝΑ Μεσογείου σε ένα μομέντουμ που μπορεί να υπάρξουν μεγάλες αναταραχές στην Τουρκία αλλά και σύγκρουση του Ισραήλ με το Ιράν και τη Συρία. Η στρατηγική για να επιτευχθεί η αναγέννηση της χώρας θα πρέπει να περιλαμβάνει υποχρεωτικά τα παρακάτω δέκα βήματα, δέκα επι μέρους καθοριστικούς στόχους.
Πρώτον τη δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου, ενός θεσμού που θα εγγυάται την ενότητα, τη συνεργασία και την αξιοποίηση των δυνάμεων του Ελληνισμού. Σε αυτό θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των κυβερνήσεων και της αντιπολίτευσης από Ελλάδα και Κύπρο, εκπρόσωποι των ενόπλων δυνάμεων, της εκκλησίας, του αποδήμου Ελληνισμού, του εφοπλιστικού κλάδου. Το Εθνικό Συμβούλιο δεν θα είναι πολιτειακός θεσμός αλλά θα εκφράζει το σύνολο Ελληνισμό και θα προβάλει διεθνώς τα συμφέροντά του. Θα έχει ρόλο συμβουλευτικό στις κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου, θα βοηθάει στην εξωτερική διπλωματία, θα βρίσκει πηγές χρηματοδότησης για να υλοποιήσει ιδέες και σχέδια, θα δημιουργήσει δικό του θινκ τανκ εθνικού προσανατολισμού με μέλη αναλυτές και επιστήμονες. Πρώτα από όλα όμως θα φροντίσει για τη στενή συνεργασία Ελλάδας και Κύπρου σε θέματα άμυνας (με επαναφορά του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου), ασφάλειας και οικονομίας. Eίναι ολοφάνερο ότι ο Ελληνισμός δεν είχε μέχρι τώρα ηγεσία και σχέδιο για το μέλλον, όλη του τη δυναμική την ξόδευε στις συγκρούσεις μεταξύ ξενοκινήτων (κυρίως) κομμάτων και φατριών. Πρέπει λοιπόν να δημιουργήσουμε ένα φορέα που να μας εκπροσωπεί, να μας εμπνέει και να μας ενώνει.
Δεύτερον την ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα πρέπει να στοχεύει στο να καταστεί μια χώρα-γέφυρα μεταξύ Δύσης και Aνατολής (Ρωσίας, Ινδίας και Κϊνας) και μεταξύ Βορρά και Νότου (Αφρικής και Αραβικού Κόσμου). Εφόσον βρισκόμαστε στο σημείο που συνορεύουν τρεις ήπειροι πρέπει να το εκμεταλλευθούμε και να γίνουμε η χώρα που διαπραγματεύεται, συνομιλεί και συνεργάζεται με όλες τις ζώνες χωρών χωρίς αποκλεισμούς. Κάτι που κάνει η Τουρκία με επιτυχία χωρίς να έχει καμιά συνέπεια σε βάρος της από τη Δύση, ακόμη και όταν δεν εφάρμοσε τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας παρότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Το δόγμα ανήκουμε αποκλειστικά στη Δύση φαντάζει απηρχαιωμένο όταν τα Βrics καθημερινά δυναμώνουν την ισχύ τους ενώ η Δύση βρίσκεται σε τροχιά παρακμής. Πρέπει λοιπόν να γίνουμε μια ανεξάρτητη χώρα και αυτό φυσικά και θα το διαπραγματευτούμε καλύτερα με χώρες που έχουν εκλέξει κυβερνήσεις εθνικές που δεν ακολουθούν τα ισοπεδωτικά συμφέροντα της Ελίτ των Παγκοσμιοποιητών, που επιδιώκουν ένα Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Τέτοιες χώρες με εθνικό προσανατολισμό σήμερα είναι η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Σερβία, αύριο μπορεί να είναι και η Γαλλία με πρόεδρο τη Μαρίν Λεπέν αλλά και οι ΗΠΑ με πρόεδρο ξανά τον Ντόναλντ Τραμπ. Τόσο η Λεπέν όσο και ο Τραμπ θέλουν να τερματιστεί και ο πόλεμος στην Ουκρανία και η επικίνδυνη αντιπαράθεση της Δύσης με τη Ρωσία. Η ίδια η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει νόημα μόνο αν επικρατήσουν εθνικές κυβερνήσεις που σε συνεργασία θα προωθήσουν μια Ευρώπη των Εθνών.
Τρίτον την αποτροπή της παράνομης μετανάστευσης. Η Ελλάδα δεν πρέπει να εκφυλιστεί σε μια πολυπολιτισμική χώρα όπου διαρκώς θα αυξάνεται το ισλαμικό στοιχείο επιζητώντας αν περάσει ένα κρίσιμο ποσοστό να κυριαρχήσει πολιτισμικά και πολιτικά. Ούτε μπορεί να είναι στόχος η αντικατάσταση των ντόπιων κατοίκων με αλλοεθνείς και αλλόθρησκους επειδή υπάρχει υπογεννητικότητα. Η λύση για την υπογεννητικότητα δεν είναι τα αφύλακτα σύνορα, η ανοχή στο σύγχρονο δουλεμπόριο και στους διακινητές του, αλλά η προστασία της οικογένειας και η βοήθεια στη νέα γενιά. Μια εθνική κυβέρνηση που έχει αυτές τις αντιλήψεις θα φροντίσει άμεσα να σφραγίσει τα σύνορα, να επιβάλλει αυστηρές ποινές στους διακινητές και να δρομολογήσει διαδικασίες για τον γρήγορο επαναπατρισμό όσων μεταναστών ήρθαν από χώρες που δεν υπάρχουν πλέον πόλεμοι και συγκρούσεις.
Τέταρτον την ενεργειακή αυτάρκεια. Η ενεργοποίηση όλων των λιγνιτικών μονάδων που είχαν κλείσει, και όχι μόνο μέρους όπως γίνεται σήμερα, προκειμένου να πέσει κάθετα η τιμή του ρεύματος. Κανείς δεν θα μπορέσει να κατηγορήσει την Ελλάδα για τη στροφή αυτή στο λιγνίτη όταν οι κυβερνήσεις της Γερμανίας (στην οποια μάλιστα συμμετέχουν οι Οικολόγοι) και της Ολλανδίας υποχρεώθηκαν να καταφύγουν στον λιγνίτη για να αντιμετωπίσουν τη μεγάλη μείωση της παροχής φυσικού αερίου από τη Ρωσία. Παράλληλα πρέπει να τρέξουν τουλάχιστον σε Ιόνιο, Κρήτη αλλά και Ήπειρο οι γεωτρήσεις για να αξιοποιηθούν τα ενεργειακά κοιτάσματα της Ελλάδας, από τα οποια σύμφωνα με έκθεση της Ακαδημίας Αθηνών του 2018 το ελληνικό δημόσιο μπορεί να έχει όφελος ακόμη και ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων.
Πέμπτον την αγροδιατροφική αυτάρκεια. Επειδή χωρίς αυτάρκεια στα τρόφιμα καμιά χώρα δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη, μια εθνική κυβέρνηση θα πρέπει να βρεθεί από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των αγροτών. Να χτυπήσει τους μεσάζοντες που τους εκμεταλλεύονται ώστε και οι ίδιοι οι παραγωγοί να κερδίζουν περισσότερα αλλά και ο καταναλωτής να αγοράζει φτηνότερα το τελικό προϊόν. Να επιδοτήσει κρίσιμες καλλιέργειες, να δώσει κίνητρα στους αγρότες (πιχι φτηνότερο ρεύμα και αφορολόγητο πετρέλαιο) και να βοηθήσει τους συνεταιρισμούς. Παράλληλα να ξεκινήσει μια εθνική καμπάνια για την προώθηση των ελληνικών αγροτικών προϊόντων τόσο στο εσωτερικό (με τακτικές διαφημίσεις στην τηλεόραση) όσο και στο εξωτερικό.
Έκτον τη θωράκιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας ώστε να μην φτάνουν στα όρια της υπερκόπωσης σε κάθε νέα πανδημία οι ήρωες υγειονομικοί. Είναι απαράδεκτο λόγω της υποστελέχωσης του ΕΣΥ και των ΜΕΘ να θρηνεί η Ελλάδα απώλειες πολέμου από τον Covid (36.000 νεκρούς) και να βρίσκεται στη 14η θέση μεγαλύτερης θνησιμότητας μεταξύ των χωρών του πλανήτη. Η ενίσχυση του ΕΣΥ συνεπάγεται προσλήψεις χιλιάδων υγειονομικών και έχει σοβαρό οικονομικό κόστος όμως το κόστος από ένα αδύναμο σύστημα Υγείας είδαμε επί πανδημίας ότι είναι πολύ μεγαλύτερο (κάθε μήνας lockdown υπολογίστηκε ότι κόστισε στην οικονομία 3 ΔΙΣ!).
Έβδομο την ασφάλεια που πρέπει να επιστρέψει στις ζωές των πόλεων μας. Η οποια νέα κυβέρνηση πρέπει να δώσει σκληρές μάχες με τις μαφίες που μετέτρεψαν την Αθήνα σε Μπογκοτά (πρωτεύουσα της Κολομβίας στην οποια δεσπόζει το έγκλημα) τις τελευταίες μέρες. Πρέπει να ενισχύσει την αστυνομία και το έργο της δικαιοσύνης φροντίζοντας για αυστηροποίηση των ποινών σε ότι αφορά το οργανωμένο έγκλημα και για την ταχεία απονομή της δικαιοσύνης γενικότερα. Δεν γίνεται να θέλουμε σοβαρές επενδύσεις στη χώρα μας όταν οι επιχειρηματίες πέφτουν θύματα απαγωγών και τα εμπορικά καταστήματα, ακόμη και τα μικρότερα, στενάζουν από την προστασία που ζητούν οι μπράβοι της νύχτας.
Όγδοο τον πόλεμο με την ακρίβεια που μπορεί να κερδηθεί με απλές αποφασιστικές κινήσεις και χωρίς τα διάφορα pass της απελθούσης κυβέρνησης που καλλιεργούσαν νοοτροπία ζητιάνου στους Έλληνες. Αλλά με μείωση του φόρου καυσίμων όπως έγινε στην Κύπρο και με γενναία μείωση του ΦΠΑ σε βασικά προϊόντα η και κατάργησή του στα τρόφιμα (στην Ισπανία μηδενίστηκε ο ΦΠΑ σε γάλα, ψωμί, αυγά και φρούτα). Τα έσοδα που θα χάσει το κράτος από τις μειώσεις αυτών των φόρων θα τα υπεραναπληρώσει με την θεαματικά μεγαλύτερη κατανάλωση που θα ακολουθήσει. Ενώ ταυτόχρονα θα σωθούν επιχειρήσεις και νοικοκυριά που σήμερα δυσκολεύονται λόγω ακρίβειας να καταβάλουν τις φορολογικές τους εισφορές.
Ένατο τη φροντίδα για τη στέγη. Πρέπει να λυθεί το ζήτημα των ακριβών ενοικίων που είναι μάστιγα ειδικά για τη νέα γενιά που δεν μπορεί να βρει στέγη για να σπουδάσει, για να εργαστεί, για να κάνει οικογένεια. Οι επιχειρηματίες ακόμη και του τουρισμού παραπονιούνται για τις πολλές κενές θέσεις εργασίας αλλά πρέπει να καταλάβουν πως χωρίς να λυθεί το πρόβλημα της στέγης δεν θα βρουν το προσωπικό που χρειάζονται. Χτυπούν λοιπόν τα ακριβά νοίκια τόσο τη νέα γενιά όσο και την οικονομία της χώρας. H νέα κυβέρνηση πρέπει να δώσει οικονομικά κίνητρα (φοροαπαλλαγές) σε όσους ιδιοκτήτες αποδείξουν ότι μείωσαν αρκετά τα νοίκια τους και αντίθετα να υπερφορολογήσει όσους τα διατηρούν σε υψηλά επίπεδα. Αν αυτά τα μέτρα δεν αποδώσουν να μη διστάσει να επιβάλει πλαφόν στα νοίκια. Και βέβαια πρέπει να σταματήσει το όνειδος των μαζικών πλειστηριασμών υπέρ των funds τουλάχιστον όσον αφορά την πρώτη κατοικία ώστε να προστατευθούν δανειολήπτες που είναι άνεργοι ή ασθενείς και ηλικιωμένοι.
Δέκατο να επανέρθει ο εθνικός προσανατολισμός και τα διαχρονικά ελληνικά πρότυπα στην παιδεία και τον πολιτισμό της χώρας. Η εθνομηδενιστική προπαγάνδα και τα πρότυπα της “κουλτούρας ακύρωσης” στην παιδεία, στα πολιτιστικά δρώμενα, στις ταινίες και στις εκπομπές της τηλεόρασης αντί να δημιουργήσουν ευτυχισμένους και ολοκληρωμένους ανθρώπους προκάλεσαν θεαματική αύξηση της εγκληματικότητας (ακόμη και στα σχολεία), των ναρκωτικών και των ψυχοφαρμάκων ενώ παράλληλα διέλυσαν οικογένειες και οδήγησαν μεγάλο μέρος της κοινωνίας στη μοναξιά και την απόγνωση. Η πολιτική ορθότητα μέσω της συστηματικής προπαγάνδας υπέρ των δικαιωμάτων μόνο των μειονοτήτων ουσιαστικά καταπιέζει, ευνουχίζει, δαιμονοποιεί και τελικά διαλύει τους ίδιους τους λαούς, τις παραδοσιακές οικογένειες, ενω απροκάλυπτα επιτίθεται και στα δύο βιολογικά φύλα. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν δυτικές χώρες που θέλουν να ακυρώσουν τις προσφωνήσεις πατέρας και μητέρα χρησιμοποιώντας τα άχρωμα και άοσμα γονέας 1 και γονέας 2. Για να γλυτώσουμε λοιπόν από αυτή τη σύγχρονη βαρβαρότητα, είναι καιρός να επαναφέρουμε τη διαχρονική ελληνική μας παιδεία που πρόβαλε όχι μόνο τις αξίες του έθνους και των παραδόσεών του αλλά και τον θεσμό της οικογένειας, την αγάπη στη μητέρα, την ανάδειξη της μητρότητας και το σεβασμό στον πατέρα.
No Comments